W 1947 roku wszystko się zmienia. Świat jeszcze może być inny. - 10 lutego w Paryżu alianci i sojusznicy III Rzeszy podpisują układ pokojowy a w Europie zaczynają odradzać się ruchy faszystowskie. - Simone de Beauvoir przeżywa miłość swojego życia. Zaczyna pisać Drugą płeć - książkę, która wkrótce zostanie okrzyknięta feministyczną biblią. - Komisja ONZ ma tylko cztery miesiące na rozwiązanie narastającego problemu Palestyny. - 12 lutego Christian Dior prezentuje swoją debiutancką kolekcję The New Look. Zaczyna się rewolucja w modzie. - Trwają prace nad Powszechną Deklaracją Praw Człowieka. Jeszcze mało kto zna pojęcie ludobójstwa. - Hasan al-Banna chce, żeby nastał czas islamu. Tworzy plan wciąż jeszcze realizowany przez dżihadystów. - W niemieckim ośrodku dla dzieci, których rodzice zostali zamordowani przez nazistów, przebywa dziesięcioletni Joszéf. Teraz musi sam podjąć decyzję, która zaważy na jego życiu: zacząć wszystko od nowa w Palestynie czy wrócić do Budapesztu, miasta prześladowań? Jakiś czas później ucieknie do Szwecji, gdzie urodzi mu się córka - Elisabeth. Z tych wszystkich pozornie niepowiązanych ze sobą zdarzeń Elisabeth Asbrink tworzy opowieść o świecie, który zaczyna kształtować się na dobre, gdzie idee demokracji i współdecydowania rodzą się i umierają, stary porządek upada, a powstaje nowy. To początek naszego czasu, naszego "teraz".
UWAGI:
Na okładce: "Laureatka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego". Bibliografia strony 265-272.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Czarny ogród to historia spółki Giesche, historia Niemiec, Śląska i Polski, historia powstania Giszowca i Nikiszowca, a co najważniejsze - historie kilku wybranych rodów z Giszowca, które przewijają się i krzyżują przez paskudny wiek XX. Powstało imponujące dokonanie sztuki dziennikarskiej, zachwycająco bogate, zawsze konkretne, ale obiektywne. Nagromadzenie wiedzy, obfitość faktów i całego gąszczu pogranicznych losów ludzi - a zwłaszcza talent autorki - zapierają dech. Książka pani Szejnert da się przyrównać do olbrzymiego meteorytu, który spadł na naszą ziemię. To z całą pewnością "dzieło życia" autorki. Dla mnie to arcydzieło w zbiorze śląskiej tematyki, które ukazuje autentyczną magię Górnego Śląska i mądrą filozofię długiego trwania jego mieszkańców. Kazimierz Kutz.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Fotoplastikon, najnowsza książka Jacka Dehnela, to zbiór stu miniatur prozatorskich towarzyszących starym fotografiom, znalezionym przez autora na pchlich targach i w antykwariatach. Fotografia jest sztuką magiczną - powiada Dehnel - jak każda sztuka. Znakomitej książce udaje się stworzyć życie doskonalsze od prawdziwego, zaś znakomite zdjęcie potrafi "uwiecznić" w pełnym słowa tego znaczeniu.Dehnel skupia się w Fotoplastikonie na anonimowych twarzach, dziwacznych przedmiotach i elementach krajobrazu, by snuć na pół realne, na pół fantastyczne historie. Dopowiada szczegóły nieobjęte kadrem i ożywia świat unieruchomiony na zdjęciu. Przybliża obyczajowość minionych epok poprzez drobiazgowe opisy i stylizację języka. Daje popis erudycji i wrażliwości, która za martwymi fasadami każe się doszukiwać prawdziwych emocji.Tak jak kiedyś kolej żelazna przenosiła oszołomionych pasażerów w przestrzeni, tak Dehnel przenosi współczesnego czytelnika w czasie. To niecodzienna podróż, warto się w nią wybrać.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Mocny głos kobiecy, krytyka współczesności i niewygodne tematy. Antologia laureatki literackiej nagrody Nobla! Chcę być banalna... Efriede Jelinek to zbiór najróżniejszych tekstów, od artykułów lub przemówień wygłaszanych na uroczystościach przyznania nagród literackich po felietony. Za różnorodnością formy idzie wielość tematów. Są tu rozważania o pisarzach, teatrze, muzyce, są też o milczeniu, słuchaniu czy wydarzeniach, które wywołały w Austrii ogromne kontrowersje, jak choćby skandal wokół latami więzionej i gwałconej Elisabeth Fritzl. Cechą wspólną tych tekstów jest język o niesamowitej sile i intensywności oraz styl pełen intertekstualnych nawiązań, który stał się poniekąd znakiem rozpoznawczym autorki. W swoich esejach Jelinek krytykuje, oskarża i przerysowuje rzeczywistość, żeby jeszcze mocniej napiętnować zjawiska takie jak rasizm i nietolerancja, szkicując przy tym gorzki, ale prawdziwy obraz świata. Należy do tych autorów, którzy nie pozostawiają czytelników ani krytyków obojętnymi, wywołują skrajne emocje, od euforii po odrazę. Dzieje się tak, ponieważ wybiera trudną drogę mówienia o sprawach, które większość wolałaby przemilczeć, a jej teksty są dla odbiorców ciągłym wyzwaniem. [...] niezwykła, niedająca się wcisnąć w żadne ramy, radykalna i ekstremalna, a w konsekwencji nad wyraz kontrowersyjna pisarka. Marcel Reich-Ranicki Jelinek kąsa z najwyższą siłą. Furia zalewa strony jak lawina.Justyna Sobolewska, polityka.pl Proza Jelinek jest niepokojąca: rozedrgana, poszukująca wyjścia z systemu schematów językowych, równocześnie z nimi igrająca, ekspresywna, niejednoznaczna, eksperymentująca z możliwościami recepcyjnymi czytelnika. Przypuszczalnie taki właśnie język umożliwia zbliżenie się do kultury w jej współczesnym kształcie.
UWAGI:
Bibliogr. s. 335. Indeks. Tł. z niem.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
